Makolągwa
Analizie poddano 1446 kart z lat 1970–2003
Więcek A. 2007. Biologia rozrodu makolągwy Carduelis cannabina w Polsce na podstawie analizy kart gniazdowych. Praca magisterska. Promotor dr Andrzej Czapulak
Siedlisko
Miejsce umieszczenia gniazda:
Większość gniazd (88%) umieszczana była w krzewach, częściej w krzewach liściastych (51%) niż w iglastych (28%). Tylko na początku sezonu makolągwy częściej budowały gniazda w krzewach iglastych, a już w następnym miesiącu najczęściej wybierały krzewy liściaste. Spośród krzewów najczęściej wybierany był jałowiec, porzeczka, świerk, jeżyna i dzika róża. Rzadziej gniazda były zakładane na drzewach (6%) lub roślinności zielnej (4%), takiej jak chmiel, wrotycz, paprocie, przytulia, powojnik, pałka, sitowie, trzcina, i in. Wśród drzew najczęściej wybieranym gatunkiem była grusza (3/4 przypadków).
Wysokość umieszczenia gniazda
Od gniazd umieszczonych na ziemi do 6 m nad ziemią. Ponad 62% gniazd znajdowało się na wysokości 0,5 m do 1,5 m.
Terminy przystępowania do lęgu
W najwcześniejszym lęgu pierwsze jajo zostało złożone 3 kwietnia, a w najpóźniejszym 31 sierpnia. Szczyt składania przypadał na trzecią dekadę kwietnia i pierwszą dekadę maja. We wschodniej części kraju sezon lęgowy rozpoczynał się później i kończył wcześniej niż w zachodniej.
Wielkość zniesienia
Najczęściej 5 jaj, liczne były również zniesienia z 4 i 6 jajami. Średnia wielkość zniesienia to 4,8 jaja.
Straty gniazdowe
Lęgi z jajami były niszczone częściej (42%) niż lęgi z pisklętami (30%). Najczęstszą przyczyną strat było drapieżnictwo. Drapieżniki zazwyczaj wybierały jaja lub pisklęta nie uszkadzając gniazda. Drugą istotną przyczyną było porzucenie lęgu, szczególnie na etapie jaj (30%). Przeżywalność lęgu była wyższa w gniazdach umieszczonych w krzewach iglastych oraz w środowiskach synantropijnych, a niższa w plantacjach krzewów owocowych i sadach.
